Schipbeek bad

Schipbeek bad Het schipbeekbad was een buitenbad en stond in verbinding met de schipbeek er zwommen ook gewoon vissen in, en het water was meestal troebel. Je kon er heerlijk zwemmen en zonnebaden of in de schaduw vertoeven onder één van de bomen die rondom het bad stonden. Als klein kind ging de eerste kennismaking met het bad vaak via de school. We gingen dan met zijn allen op de fiets vanuit Epse door de Molbergsteeg. Dat was een landweggetje waar je binnen door kon naar Deventer en Colmschate met aan één kant een wetering. Op de splitsing moest je linksaf en na een paar honderd meter weer rechts. Bij hoogzomer kon je bijna niet tussen de fietsen door naar het bad. Bovendien was het bij hoogzomer één grote stofwolk. Als het regende één grote modderpoel. De badmeester was dhr Evers. Hij was erg streng en moest uit zijn buurt blijven als je was betrapt bij de meisjes kleedhokjes. Dan kon je een geweldige trap onder je kont verwachten en kon je bovendien die dag vertrekken. Maar ja hij moest je wel eerst te pakken hebben ha ha. Er liep een brug tussen het ondiepe bad en het diepe bad. Waar je gewoon onderdoor kon zwemmen. Ze wisten precies wie er wel of geen diploma had. Je had nog van die zwembroeken die in het water veel te groot werden en je moest altijd uitkijken als je uit het bad klom of je kleine jongen nog wel op zijn plaats was gebleven en niet naar buiten was gekomen. Ook de meisjes hadden dat probleem en liepen vaak met alles zichtbaar weer het bad uit. Je kon er heerlijk ravotten en donderjagen met de jongens en de meiden! Meestal zochten we een plekje boven op de dijk die rond het bad was, je kon dan alles goed overzien! We klommen ook wel eens stiekem over de hekken dan kon je die centen weer gebruiken om snoepjes te kopen. De ingang was tevens het winkeltje en alles was van hout. Het stond boven op de dijk en het bad lag een stuk lager. De houten kleedkamers stonden gewoon in de openlucht en waren aan de onder en bovenkant open. Ja, als klein ventje keek je dan wel eens over het houten schot en dat was best spannend natuurlijk. Er hingen van ijzerdraden gebogen kleerhangers waar je ook je schoenen aan kon hangen. Je moest het dan boven naast het snoepwinkeltje inleveren en kreeg dan een aluminium schijfje met een nummer. Het was altijd lachen daar, je moest alleen uit de buurt van badmeester Evers blijven met zijn grote hoge schoenen. Evers was overigens een beste vent hoor hij had alleen vaak geen controle over zijn schoenen hi hi. Ongeveer alle inwoners van Deventer en Colmschate, Epse en omgeving maakten gebruik van het schipbeekbad. Het was een echt familie zwembad! Waarschijnlijk hebben heel veel stelletjes elkaar in het schipbeekbad leren kennen. Al kon je niet te dicht bij elkaar kruipen want ook dan kon je vertrekken.