Sint Nicolaas

Sint Nicolaas, Sinterklaas was altijd een groot feest in huize Stempher. Moeder Martha was daar het hele jaar druk mee om van allerlei cadeaus te verzamelen die ze in betere tijden als er iets opzij gelegd kon worden stiekem ging kopen! Vaak natuurlijk bij de schatkamer van de sint V&D dat was toen nog een echt warenhuis waar je alles wat een mens nodig had kon kopen. Ja, en sinterklaas was er natuurlijk zelf ook altijd met al zijn pieten. Alle kinderen moesten dan natuurlijk met hem op de foto! Jammer genoeg is daar nu niets meer van over. Ze moest alles ergens verstoppen om het met sinterklaas weer tevoorschijn te laten komen. De hele familie kwam dan op 5 december naar huis en dan werd er koffie en speculaas en marsepein gegeten en plots kregen de ouderen dan zin om een eindje rond te gaan lopen door de bolmansweg. Je dacht dat je overal pieten achter de bomen in het bos zag staan. Als je dan weer thuis kwam was plotseling sinterklaas er geweest! De tafel stond vol met borden en daar lag van allerlei snoepgoed op! De wortels hadden we zelf in de tuin en de knollen gejat bij boer Dommerholt natuurlijk die ik voor het paard in mijn schoenen had gezet waren dan ook weg! De wortels kwamen dan verderop in de week weer als stamppot op tafel. Eenmaal bijgekomen van de opwinding en iedereen zat weer aan de limonade dan werden uit volle borst alle sint Nicolaas liedjes gezongen die je, je maar kon bedenken. Plotseling werd er dan op de deur en de ramen geklopt! Je wist dat het zou gaan gebeuren maar je schrok je toch te pletter en de zenuwen vlogen door je keel. Een hand kwam om de deur uiteraard met zwarte handschoen en de pepernoten en het snoepgoed vlogen door de kamer. Dan ging de deur weer dicht en wist je niet hoe gauw je naar de deur moest om te kijken of hij wat achtergelaten had. Ja hoor, een hele grote mand en ook nog een doos vol met cadeau’s stonden er dan! En de banketstaven met spijs en gehakt niet te vergeten. Ho, even wachten. Wachten nog niet uitpakken want overal stonden namen op. (Hoe wist de sint iedereen zijn naam.) Als kleinste mocht je dan één voor één de pakjes eruit halen en maar hopen dat er ook wat voor jou tussen zat. Dat zat natuurlijk wel goed! Voor de ouderen zat er vaak wel een nep cadeau bij in de vorm van een groot pakket met bijna niets erin. Doosjes met meccano, auto’s en niet te vergeten trekkertjes en bijbehorende werktuigen. Treinset met rails natuurlijk ook. Vaak net genoeg om een klein rondje van te maken. Ook voor de hele familie prachtige eigen gebreide truien die moeder s avonds stiekem had gebreid als we allemaal al in bed lagen. Echt hele mooie waren het met prachtige motieven er in. Ja een mooie tijd was dat!